مدرسه علمیه امام خمینی "ره " آشتیان
واسه خدا خوشگل کار کن
واسه خدا خوشگل کار کن
یکشنبه 97/07/29
?حاج اسماعیل دولابی(ره):
وقتی کسی را همه #طــرد کردند
آن وقت خدا او را پناه می دهد و
می گوید خودم تو را می خواهم!
همهی #گناهانت جز رو گرداندن
از من بخشیده شده است به من
نزدیڪ شو.
شنبه 97/07/28
جاده ای تا ظهور
می شود فاطمه پریشانش
می رسد دست او به دامانش
می کند افتخار در محشر
زایر اربعین به ایمانش
مرز را ، عشق دین به هم زده است
دلبری مهجبین به هم زده است
عجبی نیست اگر که عالم را
زائر اربعین به هم زده است
من که شاگرد دینی ات باشم
عاشق هم نشینی ات باشم
می دهی تو اجازه ام آقا
زائر اربعینی ات باشد
مثل عبدی حقیر می آیم
عاشق و سر بزیر می آیم
اختیاری ندارم از خود من
دست من را بگیر می آیم
تا جهان را نوشت و بر پا کرد
کربلا را بهشت دنیا کرد
عشق ملیونی حسینی را
اربعین می شود تماشا کرد
این فقط پا به جاده رفتن نیست
یک ملاقات ساده رفتن نیست
می رسی تا خدا درنگ نکن
این فقط یک پیاده رفتن نیست
ساکن شهر کربلا تو حسین
راه زیبای تا خدا تو حسین
مطمئنم که عاقبت روزی
می کشی اربعین مرا تو حسین
از مدار غمت گریزی نیست
در جهان مثل تو عزیزی نیست
عشقِ میلونی حسینی ها
در ازای غم تو چیزی نیست
گفتی که نشان مومنینت باشد
هر شیعه که زائر زمینت باشد
والله قسم به روز محشر هم بُرد
با زائر روز اربعینت باشد
در غمت من سرور می بینم
من فرج را نه دور می بینم
از نجف تا به شهر کرب و بلا
جاده ای تا ظهور می بینم
شنبه 97/07/28
حرارتی از جنس آتش
باز این چه شورش است که در اربعین توست
باز این چه ماتم است که دلها غمین توست
زوار اربعین تو ایمانشان سر است
ایمان علامتی است که در اربعین توست
موکب به موکب از تو فقط حرف می زنند
این شور و عشق و زلزله ی آتشین توست
در قتل تو حرارتی از جنس آتش است
شوق زیارت تو الفبای دین توست
سمعا و طاعتا به لب هر چه زائر است
اهلا و مرحبا به زبان آفرین توست
جمعیتی به یاری ات از جان گذشته اند
این پاسخی به ناله ی هل من معین توست
بنگر رباب ها، علی اصغر به روی دست
بنگر هنوز حرمله ها در کمین توست
با زائران خویش بگو عاقبت به خیر
زیرا بهشت قطعه ای از سرزمین توست
قافیه را به مادرتان هدیه می دهم
این کشته ی فتاده به هامون حسین توست
سجده به سنگ می کنم و گریه می کنم
چون یادگار زخم عمیق جبین توست
دیدن حرم آرام و بی هیاهو سخت است
اگر یک بار در میهمانی اربعین حسین حاضر شوی، دیگر برایت خیلی سخت میشود، در زمانهای دیگر که حرم حسین آرام و بیهیاهو است آنجا باشی.
چون حس میکنی، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین حفظ میشود؛
در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمیشود؛ همه به سر و سینه میزنند و در فراق حسین اشک میریزند و ناله سر میدهند.